شعری در مورد زبان ترکی از استاد شهریار(( ترجمه شده به زبان فارسی))

 

ترکین دیلی تک سئوگلی ایستکلی دیل اولماز

ئوزکه دیله قاتسان بو اصیل دیل اصیل اولماز

ئوز شعرینی فارسا-عربه‌قاتسا‌ شاعر

شعری اوخویانلار ، ائشیدنلر کسیل اولماز

فارس شاعری چوخ سوزلرینی بیزدن آپارمیش

"صابر " کیمی بیر سفره لی شاعیر بخیل اولماز

تورکون مصلی فولکلوری دنیادا تکدیر

خان یورقانی کند ایچر مثل دیر میتیل اولماز

آذرقوشونی قصر رومی اسیر ائتمیش

کسری سوزودیر بیر بئله تاریخ ناغیل اولماز

پیشیمیش کیمی شعرین ده گرگ داد

دوزی اولسون کند اهلی بیلرلز کی دوشابسیز خشیل اولماز

سوزلرده جواهر کیمی دیر

اصلی بدلدن تشخیص وئرن اولسا بوقدهر زیر ریبیل اولماز

شاعزر اولا بیلمزسن آنان دوغماسا شاعیرمس سن

آبالام هر سارای کوینک قیزیل اولماز

چوخ قیسا بوی اوسان اولوسان جین کیمی شیطان

چوخ دا اوزون اولما که اوزوندا عیقل اولماز

مندن ده نه ظالم چیخاراوغلوم نه قصاص چی

بیر دفعه بونی قان کی ایپکدن قیزیل اولماز

آزاد قوی اوغول عشقی طبیعدن بولسون داغ

داشدا دوغولموش ده لی جیران حمیل اولماز

اینسان اودی توتسون بو ذیل خلقین الینده

آلاهی سورسن بئله اینسان ذلیل اولماز

چوق داکی سرابن سویی واریاغ بالی واردیر

باش عرشه ده چاتدیرسا سراب اردبیل اولماز

میلت غمی اولسا بو جوجوقلار چوپه دنمز

اربابلار یمیزدان قارینلار طبیل اولماز

دوز اوختا دولار تاختار طاباق ادویه ایل

اندا کی ننه م سانجلانارزنجفیل اولماز

بو «شهریار»ین طبعی کیمی چیممه لی چشمه

کوثر اولا بیلسه دئمیرم سلسبیل اولماز

-----------------  ترجمه فارسی  ------------------

هیچ زبانی به مانند زبان عاشقانه و دوست داشتنی ترکی نیست

اگر این زبان اصیل را با زبان دیگری مخلوط کنی دیگر اصیل نخواهد بود

اگر شاعر شعر خود را با فارسی و عربی مخلوط نکند

آنهایی که شعر را می خوانند و یا می شنوند کسل نخواهند شد

شاعر فارسی زبان اکثر حرفهای خود را از ما برداشته

شاعری مانند صابر که حرفی برای گفتن دارد بخیل نمی شود

ضرب المثلها و فلکلوریهای ترکی در دنیا نظیر ندارد

در روستا مَثَل است که لحاف خان از پارچه کهنه درست نمی شود

لشکر ترک قیصر روم را به اسارت گرفت

گفته انوشیروان است که چنین تاریخی نمی تواند داستان باشد

شعر باید مانند غذا طعم و نمک داشته باشد

تمام اهل روستا می دانند که بدون دوشاب نمی توان خشیل ( نام یک غذاست ) درست کرد

حرفها مانند جواهر هستند که اگر اصل و بدلی بودنش را

کسی باشد که تشخیص بدهد اینقدر پست ( آشغال ) نخواهد شد

نمی توانی شاعر شوی اگر از مادر شاعر زاده نشده ای

عزیزم تو مس ( کنایه از بدلی بودن طلا ) هستی . هر پیراهن زردی که طلا نمی شود

اگر قدت زیادی کوتاه باشد حیله گر و مکار می شوی

زیاد هم بلند قد نباش که آدم بلند قد عقل زیادی ندارد ( کنایه از متعادل بودن )

پسرم من نه می توانم ظالم باشم و نه اهل قصاص

این را در سرت فرو کن که ابریشم پشم بز نمی شود

عشق را آزاد بگذار و اجازه بده آثار خود را در طبیعت (طبیعت انسانی ) نشان بدهد

غزال وحشی که در کوه و صخره ها به دنیا آمده نمی تواند حیوان آرامی شود

انسان کسی است که دست مستضعفان را بگیرد ( یاری کند )

کسی که خدا از او راضی باشد ذلیل نمی شود

هر چند که سراب آب معدنی ، کره و عسل دارد

اگر سر به فلک هم بزند باز هم سراب نمی تواند اردبیل شود

اگر برای ملت غمخواری باشد این بچه ها به ترکه چوب ( کنایه از لاغر شدن ) تبدیل نمی شوند

از اربابهایمان هم کسی پیدا نمی شود که شکم گنده باشد

همیشه در و دیوار پر است از ادویه جات

اما وقتی که مادرم شکم درد می گیرد زنجبیل پیدا نمی شود

مانند طبع این شهریار که می توان در چشمه آن شنا کرد

نمی گویم کوثر می تواند باشد اما از سلسبیل افضل تر است ( دو آب بهشتی )